Tezin Türü: Yüksek Lisans
Tezin Yürütüldüğü Kurum: Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Fen Edebiyat Fakültesi, Biyolojik Bilimler Bölümü, Türkiye
Tezin Onay Tarihi: 2021
Tezin Dili: İngilizce
Öğrenci: MERVE MURAT
Asıl Danışman (Eş Danışmanlı Tezler İçin): Çağdaş Devrim Son
Eş Danışman: Orkun Cevheroğlu
Özet:
G proteine kenetli reseptörler (GPKR), canlı hücrelerde
oligomerik yapılar oluşturur ve bu kompleks yapılar reseptörün matürasyonu, trafiği
ve sinyalizasyon mekanizmalarını etkiler. GPKR’lerin en büyük ikinci alt-ailesi
olan adezyon G proteine kenetli reseptörler de (aGPKR), hücreler arası matriks
ve komşu hücre yüzeyinde bulunan ligandlarla doku ve organ gelişimine etki
etmek için etkileşime girerler. Fakat, aGPKR’lerin birbirleri ile etkileşime
girip girmediği hala belirsizdir. Bu çalışmada, aGPKR’lerin dimerizasyonun
canlı hücrelerde Biyolüminesan Rezonans Enerji Transferi (BRET) ile
araştırılması için model bir aGPKR olan ADGRG1 kullanılmıştır. BRET donörü
(NLuc) ya da akseptörü (EGFP) ile C-terminalindeki çeşitli pozisyonlardan işaretlenmiş
ADGRG1 reseptörlerinin HEK 293 hücrelerinde ifade edilmesi sağlanmıştır.
İşaretli reseptörlerin hücre içi lokalizasyonları lazer taramalı konfokal
mikroskop ile doğrulanmıştır. C-terminalinden işaretli konstraktların hücre içi
ifadeleri Western blotlama yöntemi ile belirlenmiş ve konstraktların işlevselliği
biyolüminesans temelli Serum Response Element (SRE) Assay ile belirlenmiştir. EGFP
ile işaretli bütün ADGRG1 konstraktlarının, WT ve N-terminalinden kesilmiş
reseptörlerde olduğu gibi fonksiyonel oldukları gösterilmiştir. NanoLuc (NLuc)
ve Renilla luciferase (RLuc)’in ikisi de coelenterazine’i okside ettikleri için, NLuc
işaretli ADGRG1 reseptörleri SRE yöntemi ile test edilememiş ancak
işaretlemeler aynı bölgeden yapıldığı için daha küçük bir tag olan NLuc ile
işaretli reseptörler de fonksiyonel olarak sayılmıştır. ADGRG1 reseptörünün in
vivo dimerizasyonunun saptanması için NLuc ile işaretli ADGRG1
konstraktları, EGFP ile işaretli ADGRG1 konstraktları ile birlikte transfekte
edilmişlerdir. Etkileşime giren reseptörlerden dolayı meydana gelen BRET ölçülmüştür.
C-terminalinden işaretli reseptörler ile karşılaştırıldığında, C-terminalindeki
667’inci amino asiti ardından işaretlenmiş ADGRG1 reseptörlerinde BRET
artmıştır. Bu çalışmada belirtilen sonuçlar, aGPKR’lerden biri olan ADGRG1’ın
homodimerizasyonuna hatta oligomerizasyonuna ilişkin ilk kez bilgi
sağlamaktadır.