Dijitalleşen Çağda Öğrenme Ortamları Aracılığıyla Dayanıklılığı Yeniden Düşünmek


Creative Commons License

Tosun S.

Repurposing Places for Social and Environmental Resilience, London, İngiltere, 23 - 24 Mart 2023, ss.205-206, (Tam Metin Bildiri)

  • Yayın Türü: Bildiri / Tam Metin Bildiri
  • Basıldığı Şehir: London
  • Basıldığı Ülke: İngiltere
  • Sayfa Sayıları: ss.205-206
  • Orta Doğu Teknik Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Toplum yaşamının temel taşı olan okullar ya da daha geniş anlamda öğrenme ortamları, boyut, organizasyon, işlevsel karmaşıklık ve dış dünya ile ilişkileri bakımından değişmekte ve geleneksel eğitim sağlamanın ötesinde birçok rol üstlenmektedir. Sonuç olarak, sadece öğrencileri eğitmekle ilgilenen müdahaleler olarak değil, aynı zamanda değişim yaratabilecek ağlar ve sistemler içinde yer alarak yerel topluluklarında dayanıklılığı teşvik etmekle de ilgilenmektedirler. Öğrenme ortamlarının sınırlarını ve sınırlarını yönetme şeklindeki değişimin bir sonucu olarak birçok fırsat ortaya çıkmaya başlamıştır. Öte yandan, Covid-19 salgınının da açıkça ortaya koyduğu gibi, dirençli bir şehrin önemli bir yönü, dijital teknolojileri benimseme ve fiziksel ve dijital alanları sorunsuz bir şekilde dengeleme yeteneğidir. Bu çalışma, sosyo-mekânsal dayanıklılığı, genişleyen dijital alanın hâkim olduğu bir bağlamda, öğrenme ortamları örneği üzerinden tartışmayı amaçlamaktadır. Öğrenme ortamlarının toplumsal yaşamdaki artan rolü, değişen eğilimler ve sosyo-mekânsal dayanıklılığı teşvik etme potansiyelleri üzerine nitel bir araştırma yürütecektir. Giderek dijitalleşen bu ortamda, mimarlığı dinamik olarak evrilen bir teknolojik ekosistemde kök salmış bir düşünce ve uygulama disiplini olarak yeniden hayal etmemiz gerekiyor. 

Schools, or more broadly learning environments, as the cornerstone of community life are changing in size, organization, functional complexity and its relationship with the outside world to assume many roles over and above that of providing conventional education. As a result, they are not regarded as interventions that are just concerned with educating students but also with promoting resilience in their local communities by taking part in networks and systems that are capable of bringing about change. Many opportunities have begun to arise as a result of the change in how learning environments manage their borders and boundaries. On the other hand, as Covid-19 pandemic has been rendering clearly, a crucial aspect of a resilient city is its ability to adopt digital technologies as well as balance physical and digital realms seamlessly. The study aims to discuss socio-spatial resilience within a context dominated by expanding digital space through the case of learning environments. It will conduct qualitative research on the growing role of learning environments within the communal life, changing trends and their potential to encourage socio-spatial resilience. In this increasingly digital environment, it is necessary that we reimagine architecture as a discipline of thinking and practice ingrained in a dynamically evolving technological ecosystem. Rather than providing answers, the study aims to provoke insightful questions regarding the role of architecture as a proactive or reactive agent within the context of digital cities, and the ways in which it collaborates with the non-architectural agents.