Nuray Ergüneş için Yazılar: Finansallaşma, Kadın Emeği ve Devlet , Elif Karaçimen,Melda Yaman,Nurcan Özkaplan,Özgün Akduran,Şebnem Oğuz, Editör, Sosyal Araştırmalar Vakfı (SAV), İstanbul, ss.211-232, 2019
Son yıllarda, Türkiye’de devletin ve ekonomi yönetiminin 1980’lerde başlayan neoliberal dönüşümünde keskin değişikliklerin hayata geçirildiği yeni bir süreçten geçiyoruz. Bu açıdan en sert virajın 9 Temmuz 2018’de Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi’ne (CHS) geçişle alındığını söylemek abartılı olmayacaktır. Zira, 10 Temmuz’dan bu yana çıkartılan bir dizi yeni düzenlemeyle ayırt edici özellikleri merkezileşme, kişiselleşme, siyasileşme, keyfileşme ve denetimsizlik olan yeni bir ekonomi yönetiminin büyük ölçüde el yordamıyla kurulduğuna tanık oluyoruz. 1990’larda devletlerin neoliberal dönüşümünde küresel ölçekte öne çıkan mottoların yerelleşme, ademi merkezileşme, kurumsallaşma, merkez bankalarının bağımsızlığı, ekonomi yönetimlerinin siyaset dışılaştırılması, hukukun üstünlüğü ve demokratik denetim olduğu düşünülürse, giderek belirginleşen bu yeni patikanın neoliberalizmle çatıştığı ve Türkiye’ye özgü olduğu yorumları yapılıyor. Bu makale bunun tersini ileri sürecek ve içinden geçmekte olduğumuz siyasi ve kurumsal dönüşümün, bir sermaye projesi olan neoliberalizmin emeğin sermaye karşısındaki siyasi gücünü kırmakta gösterdiği dünya-tarihsel başarının Türkiye’deki özgül sonucu olduğunu vurgulayacaktır.