The concept of management planning started to develop as a strategic spatial planning approach applied in cultural heritage places in the 1980s as a result of the paradigm shifts in the axis of neoliberalism, environmentalism and postmodernism. It was legalized in the international protection legislation in the early 2000s, and accordingly in Türkiye in 2004, upon the amendment made in the Law on the Protection of Cultural and Natural As- sets No 2863. Practical experience and related academic research have improved since then, yet a detailed analysis of this academic research that would help building a link between heritage man- agement theory and practice is absent. This article aims firstly to present socio-political strands that led to the emergence of this multifaceted concept, and then to analyze the academic interest in heritage management planning in cultural sites through post- graduate thesis studies in order to initiate a discussion on the relationship of management planning theory and practice within the Turkish context. The research outputs include a summary of dimensions analyzed and methodologies applied in the research conducted to date as well as considerations of dimensions that require further interest.
Yönetim planı kavramı, kültürel miras alanlarında uygulanan bir stra- tejik mekânsal planlama yaklaşımı olarak, neoliberalizm, çevrecilik hareketleri ve postmodernizm ekseninde yaşanan paradigma de - ğişimlerinin sonucunda 1980’lerde gelişmeye başlamış, uluslararası koruma mevzuatında 2000’lerde, Türkiye'de ise 2863 sayılı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kanunu’nda 2004 yılında yapılan değişik- likle yasallık kazanmıştır. O tarihten bugüne Türkiye’de bu konudaki uygulama deneyimi ve akademik araştırmalar artmıştır. Ne var ki, yürütülen bu araştırmalara ilişkin detaylı bir analiz henüz yapılmamış- tır. Böyle bir analiz, yönetim planlama kuramı ile uygulaması arasında güçlü bir bağın kurulmasına katkı sağlayabilir. Bu makale; öncelikle yönetim planlama yaklaşımının ortaya çıktığı sosyo-politik bağlamı özetleyerek kavramın çok boyutlu doğasını aktarmayı, sonrasında ise kültürel miras yönetim planlaması konusundaki akademik araştır- malara dönük ilginin analizini lisansüstü tezlere odaklanarak yaparak yönetim planlama yaklaşımının Türkiye pratiğindeki teori ve uygula- ma arasındaki ilişkisi üzerine bir tartışma başlatmayı amaçlamaktadır. Araştırma sonunda; bugüne kadarki araştırmalarda hangi boyutların ve hangi yöntemsel yaklaşımların ele alındığı özetlenmekte, ayrıca daha fazla ilgi gerektiren boyutlar hakkında çıkarımlar yapılmaktadır.
