Tarihi Dokuda Uyum-Uyumsuzluk: Amasya Yalıboyu Evleri Üzerine Morfolojik Bir Değerlendirme


Creative Commons License

Okumuş G., Şahin Güçhan N.

TÜRKİYE KENTSEL MORFOLOJİ ARAŞTIRMA AĞI III. KENTSEL MORFOLOJİ SEMPOZYUMU- KENT MORFOLOJİLERİ KENTSEL FORM ARAŞTIRMALARINDA ÇOK BOYUTLU YAKLAŞIMLAR, Ankara, Türkiye, 3 - 05 Mayıs 2021, ss.331-354

  • Yayın Türü: Bildiri / Tam Metin Bildiri
  • Basıldığı Şehir: Ankara
  • Basıldığı Ülke: Türkiye
  • Sayfa Sayıları: ss.331-354
  • Orta Doğu Teknik Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Tarihi dokular her dönemin bir öncekine eklemlenmesiyle sürekli değişen ve yeniden biçimlenen

bir bütünü oluştururlar. Bu bütün farklı dönem ve kültürlerin değişen yaşam biçimleri,

estetik anlayışları ve teknolojik gelişmelerinin somut bir yansımasıdır. Yeni kullanımlar ve müdahaleler

gibi farklı dinamiklerin yapılı çevreye etkisiyle oluşan değişim süreci, tarihi dokuda

eski-yeni ilişkisinin bir koruma problemi olarak ortaya çıkmasına neden olur. Hem var olan

özgünlüğün yeni müdahalelerle değişimi hem de yeni yapı inşası bu kapsamda değerlendirilebilir.

Tarihsel sürekliliğin son katmanı olarak ‘yeni’ müdahalelerin/yapıların tarihi dokuyla

morfolojik olarak uyum ya da uyumsuzluğu ile ilgili kesin tanımlar ve kurallar olmasa da çeşitli

yaklaşımlarla farklı ölçütler geliştirilmiştir.

Bu kapsamda, bu yazıda, örnek çalışma alanı olarak seçilen, Geleneksel Osmanlı Konut

Mimarisi’nin Amasya kentine özgü coğrafi ve topografik verilere göre şekillenmiş özgün örneklerinin

bulunduğu, Yalıboyu Bölgesi’ne odaklanılmıştır. Yeşilırmak’ın güney kıyısı boyunca

tarihi sur duvarları üzerinde nehre doğu uzanan ince uzun parseller düzenine sahip olan Yalıboyu

Evleri nehir kenarında bitişik düzende konumlanır. Bu tarihi doku doğal peyzaj ile birlikte

özel bir kentsel form ve cephe oluşturur. Amasya kentinin sembolü haline gelen Yalıboyu Evleri

ve Cephesi, özellikle 1960 ve 70’li yıllardan itibaren ortaya çıkan etkenler, yapılaşma talepleri

ve artan restorasyon çalışmalarıyla hızlı bir değişime maruz kalmıştır.

Bu çerçevede, çalışma, Yalıboyu Evleri’nin doku ve cephe özelliklerindeki değişim-dönüşüm

sürecini morfolojik perspektiften bakarak anlamayı, ‘yeni’nin kentsel formdaki özgün niteliklerle

uyum-uyumsuzluğunu ölçmeyi amaçlar. Bu ölçme sistemiyle Yalıboyu Cephesi’ndeki

yapıların, kütle (ölçek, kütle ritmi) ve cephe özelliklerinin (dolu-boş oranı, cephe düzeni ve

elemanları) incelenmesi amaçlanmaktadır.

Yalıboyu’nun tarihi, kütle ve cephe özellikleri kısaca tanımlandıktan sonra değişim süreci, dört

dönemde (1930-1950, 1950-1970, 1970-2000, 2000 sonrası ve bugün) aktarılarak; sürecin tarihi

doku düzeni ve yapıların kütle/cephe özelliklerini nasıl etkilediğini değerlendirilecektir.

Çalışmada 1953-1969-1990 ve 2000 yılı sonrasına ait hava fotoğrafları ile Yalıboyu’nu içeren

eski fotoğraflar ve alanda daha önce yapılmış araştırmalara ait tespitlerden yararlanılarak, bu

belgelerle güncel durum karşılaştırılacaktır. Yazı, tüm bu çalışmalar ışığında Tarihi Yalıboyu

Evleri’nin değişim sürecinin belirlenen ölçütler aracılığı ile zamansal ve mekânsal olarak yorumlanması

ile sona ermektedir.


Anahtar Kelimeler: Tarihi dokuda uyum-uyumsuzluk, kentsel doku morfolojik/tipolojik analizi,

tarihi dokuda yeni yapı, Amasya, Yalıboyu Evleri.