Danse Macabre, Ölüm ve Ölüm Uygulamaları, Elif Başak Aksoy,Ali Metin Büyükkarakaya, Editör, Ege Yayınları, İstanbul, ss.21-58, 2021
Bu makale toplulukların göç sürecinde yaşadığı mekânsal ayrışmanın topluluğun inşasında oldukça büyük bir öneme sahip olan defin usul ve ritüellerinin nasıl dönüştürdüğü, göçmenlerin sıla-mekân ile göç-mekân arasındaki bu ayrışmayı onarmak üzere geride bıraktığımız 60 yıllık göç tarihinde nasıl yöntemler izlediği ve bunun sonucunda bugün ulusaşırı toplumsal mekân olarak andığımız göçmen topluluğun kendi bütünlüğünü yeniden sağladığı yeni bir durumun oluşmasında bu usul ve ritüellerin sahip olduğu başat rolü tartışmayı amaçlar. Bu tartışmayı desteklemek üzere makalenin sonunda Diyanet Vakfı’nın 2016 yılına ait Avrupa’dan Türkiye’ye gönderilen cenaze verisi incelenecektir. Makale, doktora çalışmam çerçevesinde 2007 ve 2009 yılları arasına gerçekleştirdiğim çok-alanlı etnografik araştırmaya dayanmaktadır. Bu kapsamda Londra, Oslo ve Berlin merkezli, üç farklı ülke örneğinde başta Türkiyeli olmak üzere ulaşabildiğim Müslüman göçmen derneklerle görüşmeler yaptım ve cenaze törenlerine katıldım. 2012 yılında doktoramı tamamladıktan sonra 2013 ve 2017 yılları arasında düzenli aralıklarla ziyaret ettiğim Berlin, Duisburg, Köln ve Marxloh şehirlerinde cenaze hizmeti sunan Türkiyeli göçmen dernekleri ve cenaze evleriyle görüşmeler gerçekleştirdim. Bu takipçi görüşmeler ODTÜ BAP-08-11-2013-073 kodlu ve “Gurbette Ölüm Avrupa’da Yaşayan Türkiyeli Göçmenlerin Cenaze Hizmetlerine Ulaşımı ve Anılan Hizmetler Üzerinden Şekillenen Ulusaşırı Toplumsal Mekân” başlıklı proje desteğiyle gerçekleşmiştir.