Kişisel Olan Politiktir: Kadınlara Yönelik Eviçi Şiddet Verisi ve Politika, İlknur Yüksel-Kaptanoğlu, Editör, NotaBene Yayınları, İstanbul, ss.395-421, 2020
Bu araştırmanın amacı,
çocukluğunda annesi şiddet gören erkeğin eğitim ve çalışma durumu ile
evliliğinde şiddet göstermesi arasındaki ilişkiyi incelemektir. Böylelikle,
erkeğin içinde büyüdüğü çekirdek ailede tanık olduğu şiddete ilişkin algı ve
pratiklerin ilerleyen yıllarda eğitim ve çalışma statüsü, sosyal güvence gibi
sahip olduğu bireysel kaynakların etkisiyle dönüşebileceğini ifade etmekteyiz.
Annesi şiddete maruz kalan çocuk bireysel kaynaklarını zenginleştirerek
büyüdüğünde şiddet göstermeyebilmektedir. Öte yandan, şiddetin kuşaksal
aktarımında hem erkeğin bireysel kaynaklarının hem de kadınınkilerin etkili
olacağı öngörüsü ile yola çıktığımız bu çalışmada, temel varsayımımız, köken
ailesinde şiddet deneyimine sahip olmanın erkeğin eşine şiddet gösterme
eğilimini artırmasına karşın, erkeğin ve kadının eğitim, çalışma durumu,
düzenli bir iş ve sosyal güvenceye sahip olmak gibi süreçler üzerinden kişisel
kaynaklarını zenginleştirmeleri ve güçlenmeleri halinde, şiddetin kuşaksal
aktarımının kırılabildiğidir. Hareket noktamız, erkeğin şiddet deneyimi içeren
geçmişini değiştirme şansı bulunmasa da eğitim, istihdam ve sosyal güvenceye dair destekleyici
politikalar ile onun faile dönüşmesinin engellenebileceğini gösterirken, eş
şiddetinin “hedefini” de gözettiğini, yani eğitim, düzenli iş ve sosyal güvence
gibi güçlendirici kaynaklara sahip kadınlara yönelmeyebildiğini sergilemektir.
Böylece, köken ailedeki şiddet deneyiminin kuşaklararası şiddet sarmalına
dönüşmesinin nasıl önlenebileceğine dair verilere ulaşılarak uygun politikalar
oluşturulabilecektir.