Research Information System
Mülkiye Dergisi, vol.47, no.3, pp.1107-1227, 2023 (Peer-Reviewed Journal)
.Cinsiyet kotaları, erkek-egemen siyasi partilerdeki kurumsal süreçlere bir müdahale niteliğini taşıyan ve kadınların yasama organlarında eksik temsili sorununu aşmak icin son otuz yılda yaygınlaşarak uygulamada olan özel eylem politikalarının başında gelmektedir. Ancak, adaylık sürecine odaklanan cinsiyet kotalarının etkin uygulanması, siyasi bağlamdaki kurumsal ve kültürel yapılanmaları içeren bir çok faktörle içiçe geçmektedir. . Türkiye’de olduğu gibi, kadınların siyasi partilerin yönetiminde ve adaylık süreçlerinde ikincilleştirildiği sistemlerde, bu tür özel önlemlere ilişkin normatif karşı-koyuşlar ve siyasetin cinsiyetçi dinamikleri dolayısıyla kotalar hala tartışmalı araçlardır. Diğer taraftan, temsilde cinsiyet açığının hala devam ettiği ülkelerde, artık özgürlükçü gündemi olan partilerdeki kadın siyasetçiler ve feminist aktörlerin, hem normatif bir bakış açısı hem de temsilde tam eşitliği hedefleyen bir uygulama prensibi olarak pariteyi daha güçlü bir şekilde savunabildiklerini görmekteyiz. Bu yazıda, cinsiyet kotalarının pratikte uygulanmasına ilişkin siyasi partilere odaklanan kurumsal engeller sorunsallastırılarak, parite reformunu mesruiyetine ilişkin literatürde vurgulanan ve sorunsallaşırılan noktaların bir değerlendirilmesi yapılacaktır. Niteliksel demokrasi, sosyal adalet, kapsayıcı vatandaşlık ve toplumsal cinsiyet eşitliğinin kurumsallaştığı demokrasinin içereceği feminist temsil ve (kamu politikarında) sonuçlarda eşitliği sağlayacak bir dönüşüm için parite (tam eşitliğin) gerekliliği vurgulanacaktır.