Akademik Veri Yönetim Sistemi
Sosyal Bilimler Perspektifinden Aleviler ve Alevilik, Şükrü Aslan,Çiğdem Boz,Cemal Salman, Editör, Ütopya Yayınevi, Ankara, ss.87-114, 2023
Bu yazıda Alevilerin göç süreciyle kazandığı görünürlüğü ve buna dayalı olarak gelişen Aleviliğe dair bilgi üretimini ele almak istiyorum. Yüzyıllarca saklı kalabildikleri Anadolu’nun kuytularından, önce Cumhuriyet’in kentlerine sonrasında ise Batı Avrupa’ya göç eden Alevilerin bu coğrafi hareketliliği aynı zamanda Alevi inancında ve ifade biçimlerinde önemli bir dönüşümü de beraberinde getirmişti. Bu dönüşümün farklı evreleri kaçınılmaz olarak Aleviliği görünür kılıyor fakat Türkiye’nin ulus-kimlik inşasına dair krize koşut olarak Aleviliğin tanımı sorununun da sert bir biçimde siyasallaşmasına neden oluyordu. Dolayısıyla bu krizin keskin bir biçimde nüksettiği her dönem Aleviler şiddete karşı savunmasız kalmıştı. Bu sürece yakından baktığımızda Alevilerin kazandığı görünürlüğünün siyasal ve toplumsal kabulü sağlanmadığı sürece kendi başına kırılganlıkları onarmadığını görüyoruz.
In this article, I would like to discuss the visibility that Alevis gained through the migration process and the knowledge production on Alevism that developed on the basis of this process. The geographical mobility of Alevis, who migrated first to the cities of the Republic and then to Western Europe from the nooks and crannies of Anatolia where they could remain hidden for centuries, also brought about a significant transformation in the Alevi faith and its forms of expression. The different phases of this transformation inevitably made Alevism visible, but parallel to the crisis of Turkey's nation-identity construction, the question of the definition of Alevism was also sharply politicised. Therefore, in every period when this crisis recurred sharply, Alevis remained vulnerable to violence. When we look closely at this process, we see that the visibility gained by Alevis does not by itself repair the vulnerabilities unless political and social acceptance is ensured.