Spectrum: Journal of Global Studies, vol.9, no.1, pp.42-61, 2020 (Peer-Reviewed Journal)
Bu çalışma, Lacan’ın teorik çerçevesinden faydalanarak Uluslararası İlişkiler disiplininde baskın
olan tutarlı ve verili özne kavramsallaştırmasına karşı çıkmayı amaçlamaktadır. İlk olarak
Lacan’ın temel kavramlarından ayna evresi, bilinçdışı ve arzu incelenmiştir. Sonrasında, verili
ve tutarlı özne kavramı problematize edilmiştir ve Osmanlı Modernleşmesi’nin uluslararası
boyutu, Lacan’ın arzu kavramı ile analiz edilmiştir. Bu açıdan, modernleşme sürecinde Osmanlı
Devleti’nin, Batı’yı bir aşkın gösterge ve ideal-ben olarak gördüğü ve Osmanlı Devleti tarafından
algılanan eksikliğin yalnızca Batılılışma ile giderilebildiği iddia edilmektedir. Bu çalışma,
Lacan’ın teorik çerçevesinin Uluslararası İlişkiler’e temel iki katkısı olduğu sonucuna varır;
birincisi, kendi kavramı, bu örnekte Osmanlı Devleti, Öteki ile ilişkisi ile kendini üretir ve
öznenin bölünmüş gerçekliği, tutarlı bir kendi imgesiyle ile bastırılmıştır. İkincisi, Modernleşme
süreci ile Lacan’ın meşhur “Arzu, Öteki’nin arzusudur” cümlesinin uluslararası alanda
mevcudiyeti vurgulanmıştır.