9. ULUSAL HAVACILIK ve UZAY KONFERANSI, İzmir, Turkey, 14 - 16 September 2022, pp.1-14
Bu çalışma, önce durağan durumdan sabit ivme ile hızlanan, daha sonra sabit hızla doğrusal bir hareket
gerçekleştiren kanatlar etrafındaki akış alanını deneysel olarak incelemektedir. Farklı yönlerde eğilme
sertliğine sahip kanatlar incelenecektir. Bu sertlik, kanat üst yüzeyine hücum kenarı ile farklı açılara sahip
sertliği artırıcı çubuklar (ing., stiffener) yerleştirilerek sağlanmıştır. Hareket sırasında kanadın ulaştığı limit
hız 0.08 m/s ve kanat veter uzunluğu 92 mm’dir. Reynolds sayısı 7360 olarak hesaplanmıştır. Hareket başında
hücum açısı sabit ve 45 derecedir. İki boyutlu iki bileşenli parçacık görüntülemeli hız ölçme tekniği (2D2C
PIV) kullanılarak, kanat açıklığının %75’indeki konumda düzlemsel akış alanları elde edilmiştir. Deneyler,
destek çubuğu varlığının kanadın eğilme sertliğini arttırdığını göstermiştir. Bununla birlikte, destek çubuğu
açısının artması, kanadın veter yönünde daha az esneyerek daha yüksek geometrik hücum açısı ile hareket
etmesine sebep olmuştur. Bu nedenle, kanatlar hareket boyunca farklı geometrik hücum açılarında hareket
etmiştir ve bunun sonucunda kanatların etrafındaki akışın karakteristiği birbirlerinden farklılaşmıştır. En
yüksek geometrik hücum açısı, beklenildiği gibi 90 derece destek çubuklu kanat tarafından elde edilirken,
destek çubuksuz kanat, akış yönünde kolaylıkla yeniden hizalanarak en düşük değere sahip olmuştur. PIV
ölçümleri, hareketin ilk anlarında tüm kanatlar için kararlı hücum kenarı girdabı oluştuğunu ve kararlılığını
uzun bir hareket süresi boyunca koruduğunu göstermektedir. Fakat, yaklaşık 2.4 veter boyu hareketten sonra,
hücum kenarı girdabı yapıları, farklı geometrik hücum açıları oluşumu sebebiyle farklılık göstermektedir.
Kanat yüzeyine en yakın hücum kenarı girdabı, veter yönünde esnekliği en yüksek olan destek çubuksuz kanat
tarafından elde edilirken, 90 derece destek çubuklu kanat ise en yüksek hücum kenarı girdabı sirkülasyonunu
üretmiştir.