Tekinalp O. (Yürütücü), Azgın K.
TÜBİTAK Projesi, 2015 - 2020
Daha verimli uydu sistemlerinin
üretilebilmesi için uzay uygulamalarında kullanılan ekipmanların sürekli olarak
kütle, güç-tüketimi ve performans açısından iyileştirilmesi hedeflenmektedir.
Bu duruma örnek olarak yörünge ve yönelim kontrol (YYBK) sistemlerinde
kullanılan Tepki Tekerleri, Kontrol Momenti Jiroskopları (KMJ) gibi eyleyiciler
verilebilir. Bu araştırmada uydu yönelim eyleyicilerinin yeni bir çalışma
prensibi ile (titreşimle eylenmesi yoluyla) işlevselliği incelenecek, bu yeni
tür yönelim eyleyicilerinin kavramsal doğrulamalarına yönelik olarak deneysel
çalışmalar yapılacaktır.
İlk uzay uçuşlarından beri uydu
yönelim eyleyicilerinin tasarımları sürekli olarak iyileştirilmiş; daha düşük
kütle ve güce ihtiyaç duyarken daha fazla tork üretebilen eyleyiciler
geliştirilmiştir. İlk başta yönelim kontrolü için itki sistemleri
kullanılırken, daha sonra uydularda tepki tekerlerinin kullanımı tercih
edilmiştir. KMJ kullanımı ise giderek yaygınlaşmaktadır.
Şu anda uydular üzerinde sık olarak
bulunan yönelim eyleyicileri olarak tepki tekerleri, moment tekerleri ve
KMJ’ler söylenebilir. Bu eyleyiciler sürekli dönme hareketini kullanarak uydu
açısal momentumunu üzerinde kontrol otoritesi sağlamaktadırlar. Alışılagelmiş
bu yöntemden farklı olarak, bu araştırma sonucunda titreşim hareketi temelli
eyleyicilerin uyduda tork oluşturmadaki uygunluğu değerlendirilecektir. Piezoleketrik
eyleyicilerden yararlanılarak bu eyleyciler gerçeklenmeye çalışılacak,
oluşturulacak deneysel düzenekle yaklaşımın kavram doğrulaması ortaya
konacaktır. Araştırmanın getireceği diğer bir özgün yaklaşım da Mikro Elektro
Mekanik Sistemler (MEMS) tabanlı uydu yönelim eyleyicilerinin irdelenecek
olmasıdır.
Araştırma kapsamında önerilen yaklaşımın
pratik olarak uygulanabilirliği gösterilebildiği takdirde, farklı bir fiziksel
temele sahip yeni bir tür uydu yönelim eyleyicisinin önü açılacaktır.
Araştırmanın şu biçimde yürütülmesi
planlanmaktadır; İlk önce alternatif eyleyici mimarilerinin dinamik denklemleri
elde edilerek performansları ve uygulanabilirlikleri değerlendirilecektir. Bunu
uygun mimarilerin seçimi ve mimarilerin dinamik ve elektriksel modellerinin
elde edilmesi takip edecektir. Elde edilen modeller ile benzetimleri koşulacak,
gerektiği takdirde mimarilerde değişikliklere gidilecektir. Bundan sonra titreşim
hareketinin incelenmesine yönelik çeşitli tasarım ve analiz bilgisayar
programları kullanılması vasıtasıyla daha ayrıntılı analizler yapılarak
tasarımlar iyileştirilecektir. Tasarım belirli bir seviyede olgunlaştıktan
sonra, kavramın deneysel olarak doğrulanması için gereken test düzeneğine
yönelik çalışmalar yapılacaktır. Bu süreçleri takiben tasarlanan eyleyiciler
ürettirilecek, bu etkinliğe parallel olarak da test düzeneği oluşturulacaktır.
Üretilen eyleyici test edilecek; tork üretim kabiliyetleri gösterilmeye
çalışılacaktır.
Bu çalışmaları takiben titreşim
temelli yönelim eyleycilerini gerçeklenebileceği diğer bir muhtemel alan olan
MEMS alanındaki uygulanabilirliği incelenecektir. MEMS cihazlara özgü tasarım
ve analiz bilgisayar programları kullanılarak titreşim temelli yönelim
eyleyicileri tasarlanacaktır. Bütün bu aşamalarda MEMS üretim prosesleri ve
tasarımın bunlara uygunluğu da göz önünde bulundurulacaktır.