Yeniden yapılandırılabilir üretim sistemlerinin kontrolcu tasarımı, bozukluk tanılaması ve bozukluktan toparlanması için formal bir işçerçevesi ve sürekli işakışı


Schmidt K. V. (Yürütücü)

TÜBİTAK Projesi, 2011 - 2014

  • Proje Türü: TÜBİTAK Projesi
  • Başlama Tarihi: Nisan 2011
  • Bitiş Tarihi: Mart 2014

Proje Özeti

Geleneksel üretim sistemleri ucuz, ve büyük çapta seri üretim amaçlı tahsis edilmiş üretim hatları (dedicated manufacturing lines -DML) ya da aynı üretim tesisinde farklı ürünler için esnek üretim sistemleri (flexible manufacturing systems -FMS) olarak gerçekleştirilmektedirler. Rekabet, ürün geliştiriminde hızlı değişiklikler ve çağdaş üretim sistemlerindeki teknolojik yenilikler sayesinde yeniden yapılandırılabilir üretim sistemleri (reconfigurable manufacturing systems -RMS) yeni bir paradigma olarak ortaya çıkmıştır. RMS ürün çeşitliliğini, sistem konfigürasyonunda ve ekipmanında değişikliklerle yeni ürünlerin hızla çıkarılmasını, üretim kapasitesinin hızla değiştirilebilmesini, yeni işlev ve teknolojilerin hızlı entegrasyonunu ve niş pazarlama (niche marketing) için farklı ürün hacimlerine adapte olabilmeyi amaçlamaktadır.

RMS özel yeniden yapılandırılabilir makine araçlarından (reconfigurable machine tool -RMTs) oluşmaktadır. Kontrol açısından bakıldığında RMTlerin yerel ve aralarındaki koordinasyonu sağlayan kontrolcularda sık ve hızlı olarak değişiklikler gerekmektedir. Bu nedenle RMS kontrolcu tasarımı, modüler gerçekleştirmeye, konfigürasyon değişikliklerinde kolayca kontrolcuların yeniden tasarlanmasına ve sisteme entegre edilebilmesine izin veren, sistemdeki artıklıkların (redundancies) verimli değerlendirilmesini ve standart bileşenler için kontrolcuların yeniden kullanılabilirliğini sağlayan özellikler taşımalıdır. Sistemdeki bozuklukların tanılanması (failure diagnosis) ve bozukluktan toparlanmak (failure recovery) için  otomatik yeniden yapılandırılma da gereklidir

Günümüzde RMS kontrolu için iki temel yaklaşım bulunmaktadır. Aracı temelli (agent-based) üretimde RMS bağımsız fiziksel ve mantıksal aracıların kümesi olarak görülmektedir. Bu aracılar yerel ve genel amaçlara ulaşmak için kendi aralarında etkileşmektedirler. Bu yaklaşımın avantajı yeniden yapılandırman kontrolunun tamamen dağıtılmış olabilmesidir. Buna karşılık gerekli aracı etkileşimleri yüksek karmaşıklığa ulaşabilmekte ve tüm sistem başarımı ve doğruluğunu ölçmek zor olmaktadır.  Ayrık olaylı sistem (discrete event system -DES) modelleri RMS temel operasyonları ve etkileşimlerini göstermektedir. RMSin ardışık davranışı ve koordinasyonu için kontrolcu ve bozukluk tanılayıcı (failure diagnoser) tasarımına uygun genel bir sistem bakışına rağmen bozukluktan toparlanma veya kontrolcuların tekrar kullanılabilmesi gibi belli senaryolara kısıtlanmışlardır. Çoğunlukla koordinasyon kontrolunu ve modüler kontrolcu gerçekleştirimini gözardı etmekte ve büyük RMSe ölçeklenememektedirler. RMS için yeniden yapılandırma kontrolunu, bozukluk tanılama ve toparlanmayı bir genel işçerçevesi içinde entegre eden, koordinasyon kontrolcusu tasarımını destekleyen, modüler kontrolcu gerçekleştirimine izin veren ve gerçekçi büyüklükte RMSlere ölçeklenebilen bir yaklaşım bulunmamaktadır.

Önerilen projenin konusu RMS için yeniden yapılandırma kontrolu ve bozukluk tanılama için modellemeden gerçekleştirmeye uzanan bir sürekli işakışı (continuous workflow) geliştirmektir. Projenin ilk amacı, RMS kontrolu için kapsamlı hiyerarşik bir DES modelleme işçerçevesi (modeling framework) geliştirimidir. Bu işçerçevesi modüler sistem bileşenlerinin kolay temsili, yeniden yapılandırma koordinasyon kontrolcularının tasarlanması, ve sistem bozukluklarından toparlanmanın modellenmesini sağlayacaktır. Projenin ikinci amacı bu işçerçevesine gore RMSin ilgili özelliklerinin analizi için araçlar geliştirmektir. Projenin üçüncü amacı bu analiz araçlarına dayanarak ölçeklenebilecek, bozukluktan toparlanmaya uygun, en az kontrolcunun tekrar hesaplanmasını gerektirecek ve modüler gerçekleştirime izin verecek yeniden yapılandırma kontrolu ve tanılama tasarım tekniklerinin geliştirilmesidir. Projenin dördüncü amacı ise geliştirilecek olan modelleme analiz ve tasarım yöntemlerinin bu proje kapsamında alımı yapılacak olan bir fiziksel maket RMS örneğine uygulanmasıdır. Bu amaçla bir simulasyon platformu oluşturulacak ve donanmılı simulasyon (hardware in the loop simulation) yolu ile sentezlenen kontrolcular bu RMS örneğine bağlı PC üzerinde koşturulacaktır.  Bu şekilde sentezlenmiş olan yeniden yapılandırılma kontrolunun doğrulanması ve davranışının incelenmesi mümkün olacaktır. Bütün amaçlar tasarlanan algoritmaların yazılım kütüphanesi olarak gerçekleştirilmesini de kapsamaktadır.

Önceki çalışmalardan farklı olarak önerilen yaklaşım RMSlerin detaylı modellerine ve tasarlanan kontrolcu ve tanılayıcıların hızlı olarak gerçekleştirilmesine izin vermektedir. Modülerlik, ölçeklenebilirlik, tanılanabilme ve tekrar kullanılabilme aynı formal işçerçevesinde olacaktır. İşçerçevesi formal DES tasarım tekniklerini kullanarak tasarımdan gelen doğruluk (correctness by design) özelliğini sağlayacaktır. Projede geliştirilen donanımlı simulasyon platformu ile kontrolcuların ve tanılayıcıların doğrudan fiziksel maket RMS sistemine bağlanarak geliştirilen modeller doğrulanacak, davranış incelenmesinin yapılacaktır. 

Geliştirilecek modelleme işçerçevesi ve kontrolcu tasarımı tamamen yeni olduğu için proje sonuçları uluslarası konferanslarda ve indekslenen dergilerde yayınlanabilecektir. Projenin çıktısı genel modelleme tekniği, algoritmik deteği olan tasarım akışı ve fiziksel RMSe doğrudan uygulanabilmesi ile endüstriyel çevrelerin ilgisini çekecek potansiyele sahiptir. Bu sebeple proje hem akademik literature hem de ülke eknomisine katkıda bulunabilecektir.

Projenin proje yöneticisi, bir adet doktora ve 2 adet yüksek lisans öğrencisinin çalışmaları ile 3 yılda  tamamlanması beklenmektedir. Proje sonuçlandığında bu öğrenciler sistem analizi, kontrolcu tasarımı ve RMS odaklı olarak üretim sistemlerinin bozukluk tanılaması konusunda araştırmacı olarak yetişmiş olacaklardır. Proje yürütülmesi sırasında Almanya’daki Erlangen Üniversitesi Kontrol Enstitüsü (Universität Erlangen-Nürnberg, Lehrstuhl für Regelungstechnik) ile işbirliği yapılacaktır. Bu işbirliğinin daha sonra AB projelerini de içeren uluslararası projelere dönüşmesi beklenmektedir.